മാനത്ത് കണ്ണികള്‍ ...

ഏപ്രില്‍ ലക്കത്തില്‍ " മഴവില്ല് " മാഗസിനില്‍ പ്രസിദ്ധികരിച്ച കവിതയെന്ന് പറയാവുന്ന ഒന്ന് 

ഇതിന്റെ ചിത്ര വര "റാംജി " 

ഇമവെട്ടാത്ത മിഴികളുടെ ജന്മമുണ്ട് ...

ചൂണ്ട് പലകകളുടെ നിറവിലും 

വഴിതെറ്റി പോകുന്ന തുറന്ന മിഴികള്‍ .........!

മഴ , ഒരു കുളിര്‍ത്തുള്ളിയായും 

വെയില്‍ , ഒരു വേവിന്റെതാപമായും 

വിണ്ണിലേക്ക് കണ്ണ് നടുന്ന ജീവിതങ്ങളില്‍ 

വേട്ടമനസ്സിന്റെ കൊതിയോടെ നിറയുന്നുണ്ട് ...!

കണ്ണില്ലാത്ത പ്രണയത്തിനും 

മൂക്കില്ലാത്ത കാമത്തിനും 

മധ്യേ, ഇര കോര്‍ക്കുന്ന 

മനസ്സിന്റെ ചൂണ്ട്  വിരല്‍ കാണണം ...!

മഴ,  പ്രണയത്തിനും മേലേ നോവാണ് 

പൊഴിയുന്നതും , പൂക്കുന്നതും 

മണ്ണിനോടുള്ള സ്നേഹാധിക്യമല്ല 

പേറ്റുനോവില്‍ തള്ളപ്പെടുന്ന ജീവിതമാണ് ...

തിരിവെട്ടത്ത് ചെന്നടുക്കരുതെന്ന് 

എത്ര വട്ടം ഓതിക്കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് 

തെളിഞ്ഞ് കത്തുന്നതിന് പിന്നില്‍ 

തെളിക്കുന്ന കറുത്ത കരങ്ങളുണ്ടെന്ന് ...!

ഈയാമ്പാറ്റകളേ പോലെ ഇനിയുമെത്ര 

എരിഞ്ഞു തീരുവാനുണ്ടെന്ന് കണക്കെടുക്കുന്ന  

നിന്റെ തലമുറയേക്കാളേറെയുള്ള 

വഴിയോര കണ്ണുകള്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടും ....

എന്താണ് പെണ്ണേ .. മാനത്ത് കണ്ണും നട്ട് 

നിനവില്‍ നേരുകളേറ്റാതെ 

ഉറങ്ങാതെ , ചിരിക്കാതെ 

ആകുലതയുടെ ഭാണ്ടവുമായി 

ചെന്നു കേറുന്നു വേട്ടമടകളില്‍ ..