ഉദയത്തില്‍ പൂത്ത് തുടങ്ങുന്ന പെണ്‍പൂവ് ,
അഴിഞ്ഞ മുടിക്കെട്ട് വാരികെട്ടി ഓട്ടമാണ് ,
അടുക്കളിലേക്കുള്ള വഴിയിലാണ് കുഞ്ഞുവിരല്‍
അരികില്‍ തട്ടി പ്രാണന്‍ പിടയുന്നത് ..
കിട്ടാത്ത ചുംബനത്തിന്റെ കാര്‍മേഘം
പുതച്ചിരിപ്പുണ്ട് പത്രത്തിലൊരുത്തന്‍ ,
കിടക്കപായില്‍ കിടന്നുരുളുന്നുണ്ട്
കുളിക്കാറായിട്ടും രണ്ട് കുറുമ്പുകള്‍ ..
ഒരുത്തിയുടെ മുടി മെടയുമ്പൊളാകും
ഒരുത്തന്റെ പെന്‍സിലിന്റെ കൂര്‍പ്പിക്കല്‍ ,
കുനിഞ്ഞ് സോക്സിടാന്‍ കഴിയാത്ത വയറന്റെ
വിളിയിലാണ് പിന്നെയുമോടുക ..
എന്തുണ്ടാക്കണമെന്നറിയാതെ വേവുമ്പൊഴും
അടുക്കള ഉപ്പുമാവിനെ കരയിപ്പിക്കുകയും
ചായയെ കുളിപ്പിക്കുകയും , ചോറിനെ ചിരിപ്പി-
ക്കുകയും ചെയ്ത് കഴിഞ്ഞിരിക്കും..
അവളേ ചവിട്ടി മെതിച്ചാണ് മൂവരും
ഇറങ്ങിയോടുക , പിന്നീടാണ് അവള്‍
ഉണങ്ങാത്ത മുടിയുമായ് , ചേല ചുറ്റി
യാന്ത്രികമായ് പെടച്ചടിച്ച് എന്നും
വൈകിയോടുന്ന മൗനമാകുന്നത്..
സന്ധ്യതൊടും മുന്നേ തിരികേ പറക്കലാണ്
ചുടു വേവുകളേ മാറോടണച്ച് , തിരക്കുകളില്‍
പിന്നാമ്പുറത്ത് വന്ന് തട്ടുന്ന കാമതുടിപ്പുക്കളെ
അവഗണിച്ച് , നാളേക്കുള്ള മരണപ്പാച്ചില്‍ ..
തിരികേ വരുമ്പോള്‍ ,
നാസറിന്റെ പോസ്റ്റിന് ലൈക്കിയതിനും
ചുള്ളന്‍ ജോണിയെ കണ്ടൊന്ന് ചിരിച്ചതിനും
കറണ്ട് ബില്ല് കൂടിയതിനും , മക്കള്‍ക്ക് കണക്കിന്
കണക്കായതിനുമെല്ലാം ഒരുമിച്ച് പഴി നിറച്ചവന്‍
കാത്തിരിപ്പുണ്ടാകും .. ഉടുതുണിയഴിച്ച് മുകളില്‍
ശൃഗാര നൃത്തമാടിയിട്ടും രാവിലെ കാര്‍മേഘം
പുതച്ചവന്‍ പുച്ഛ സ്വരത്തില്‍ പെണ്ണേ
നിന്നെ പഴിക്കുന്നുണ്ടാകുമെന്നും ...!
(ചിത്രത്തിന് കടപ്പാട് : ഗൂഗിളില്‍ നിന്നും തപ്പി തന്നവളൊട് )
